versimpeling van het dieet : ‘ons dagelijks brood – overzicht van de wereldvoedselsituatie’ – deel 3

surf ook eens naar : http://fairtradekookboek.wordpress.com Hasselt, 15 april 2008 vermijden van verspilling Verspilling van voedsel neemt tegenwoordig vele vormen aan, zoals teveel eten, teveel opdienen en verspilling door een verkeerde planning. De voornaamste oorzaak van verspilling in het welstellende deel van de wereld staat in verband met de grote verschuiving bij de werkende bevolking van handarbeid naar kantoorarbeid. De voedselbehoeften van deze mensen dalen sterk, maar hun voedingsgewoonten veranderen maar weinig of helemaal niet. Het gevolg is dat velen van hen te zwaar worden. Het is van het grootste belang dat de consumptie aangepast dient te worden aan de behoefte – zowel om de gezondheid veilig te stellen, als om de steeds hoger oplopende kosten in verband hiermee in de gezondheidssector af te remmen als om de verspilling van voedsel te beperken. Een groot deel van de verspilling is het gevolg van het bij vergissing of expres opdienen van te grote porties. Gedeeltelijk is dit weer het gevolg van het geven van gelijke porties aan allen, ongeacht hun lichaamsgrootte, in restaurants en openbare instellingen. De meeste restaurants kennen maar twee porties – één voor kinderen en één voor volwassenen – en sommige restaurants kennen dat zelfs niet. Er is veel te zeggen om drie soorten porties op te dienen. We zijn gewoonweg op het punt gekomen dat we zullen moeten aanvaarden dat iemand die 55 kilo weegt niet zoveel voedsel nodig heeft als iemand die 95 kilo weegt. (Maar een volwassene die 55 kilo weegt, heeft meer voedsel nodig dan een kind van zes jaar oud.) Voor restaurants en dergelijke moet het niet al te moeilijk zijn om deze veranderingen te maken en er zou al onmiddellijk erg veel voedsel bespaard kunnen worden. Een andere bron van verspilling is het teveel aan vetten, tegenwoordig vaak verwerkt in allerhande bereide maaltijden of snacks, die in de welstellende landen verkocht worden. Het is zinloos om zoveel energie te verspillen aan de productie van vet in een samenleving die daar geen nood meer aan heeft. Veelal zijn deze vetten derivaten van een voedselindustrie, waarbij de productie van overbodige vetten wederom kostbare landbouwgrond inneemt. Als de bewoners van welvarende landen hun dieet zouden versimpelen en verspilling zouden proberen te voorkomen, dan zou de claim van deze landen op de voedselvoorraden aanmerkelijk verminderen en zouden er voorraden vrijkomen en zouden de voedselprijzen dalen voor degenen met de laagste inkomens: de ondervoeden van deze aarde. Een limiet op de consumptie van voedsel per hoofd zou de algemene voedselconsumptie doen stabiliseren of zelfs doen dalen. In vele Europese landen is de bevolkingsgroei tot stilstand aan het komen. Als de gemiddelde Europeaan om de eerder genoemde redenen ook zijn dieet zou gaan vereenvoudigen, dan zal de claim van Europa op de voedselreserves ook verminderen. Na verloop van zekere tijd zouden bescheiden veranderingen in de eetgewoonten van de bewoners van de rijke landen een cumulatief effect kunnen hebben, zodat de druk die de welstand op de voedselvoorraden uitoefent zal verminderen.   afsluitend Voedingsdeskundige dr. Winnie Gerdens ontwikkelde een rekenmodel om de energiekosten en het grondbeslag van verschillende voedingsmiddelen met elkaar te kunnen vergelijken: Je kan het er hier meer over lezen: foodlog.nl Deel 1: economie, ecologie en gezondheid Deel 2: plantaardige oliën in plaats van dierlijke vetten