“Uitverkoop” – van de kippenhokblog van Huib Rijk

Morgen zie ik Huib Rijk, bekend vanop Foodlog.nl, op ons eerste Vlaamse Foodlogevent. Vandaag publiceer ik terug een stuk van de blog van deze Nederlandse bioboer uit Biddinghuizen.
Hij zegt over zichzelf: “Ik voel me dan ook wereldburger, ofwel wereldboer”.
Zijn kippenhok-blog heeft een vast plaats onder de links aan de rechterzijde van deze pagina. Lezen maar!

Drie boeren, Arendsen, Berendsen en Carelsen gaan naar een boeldag waar de machines van boer van Zetten worden geveild. Arendsen, een rijke boer, heeft zijn ogen laten vallen op een knolrapenschudder. Die wil hij absoluut hebben. Berendsen heeft de machine ook nodig, maar kan er niet meer dan €1000 voor betalen. Carelsen heeft geen belangstelling voor de machine.

Vraag aan de oplettende luisteraar: wie wordt de koper van de schudder en wie bepaalt de prijs? Niet zo moeilijk zult u zeggen: Berendsen biedt tot een bedrag van €1000 en vervolgens gaat [G1]Arendsen daar overheen met €1100.

Met mijn buurman, een echte boer – hoewel hij beroepshalve in de bouw zit – heb ik geregeld gedachtenwisselingen over de grondprijs. Daar komen we steeds niet uit. Dat geeft ook niets want dan zouden we weer een onderwerp minder hebben om over te praten.

Kern van de discussie is deze: zijn de hoge grondprijzen één van de oorzaken dat het slecht gaat met de landbouw? Of is landbouw zo winstgevend dat de grondprijs zo hoog is?

Als die arme Berendsen niet €1000 kon betalen maar hooguit €500, dan zou die rijke Arendsen de machine hebben voor €600. In beide gevallen is de nieuwe eigenaar dezelfde, maar de prijs is anders. Maar in beide gevallen is de niet-koper – Berendsen – degene die de prijs bepaalt. Iemand die voor iedere prijs koopt heeft immers geen invloed op de prijs.

Het klinkt absurd dat niet-kopers de prijs bepalen. Alsof bij een voetbalwedstrijd een speler die op de bank zit een doelpunt maakt. Maar Berendsen speelt een actieve rol in het verkoopproces, nl door op een bepaald moment te stoppen met bieden. Carelsen, die helemaal geen knolrapen teelt, dat is degene die buitenspel staat door niet mee te bieden.

Flevoland is een belangrijk jachtgebied voor uitgekochte boeren. Als zulke lieden zich op de markt storten kan de rest wel inpakken, want zij krijgen voor hun ingeleverde grond wel 3 keer de agrarische waarde. De agrarische waarde: dat is dus ook niet bepaald door de uitgekochte boeren en evenmin door overheden.

In de landbouw zijn veel Carelsen’s actief. De Berendsen, dat zijn de 20% van de boeren, de topondernemers met de hoogste koopkracht. Wat zij nog net gefinancierd krijgen bepaalt de agrarische waarde.

Van Zetten’s buurman, boer IJzerman heeft ook een schudder in de schuur staan. Hij heeft ook het veilingproces beïnvloed, hij heeft zijn schudder niet laten veilen. Misschien doet hij dat alsnog bij de volgende veiling.*

Belangrijk detail dus: voor producenten lijken de consumenten die toch wel kopen essentieel. Fout dus: het gaat om (arme) consumenten die soms wel en dan weer niet genoeg koopkracht hebben. Idem voor consumenten: niet de producenten die toch wel doorproduceren zijn het belangrijkst, maar juist de (arme) boeren die wel of niet out of business raken.

* Maar er is ook een dynamisch effect. Als hij hoort dat de prijzen stijgen wacht hij nog even.

Urine als vloeibaar goud: het ‘kunstmestproducerend toilet’ van Christopher Kellner

LUSAKA, 28 december 2009 (IPS) – Toen hij zijn collega’s bij de Water and Sanitation Association of Zambia vroeg hun urine te bewaren in een plastic fles bij het kantoortoilet, dachten ze dat hij gek was. Maar de Duitse sanitatiespecialist Christopher Kellner wilde demonstreren waarom hij urine “vloeibaar goud” noemt.

“Urine bevat de drie belangrijkste voedingsstoffen voor planten, stikstof, fosfor en kalium. Boeren kopen die stoffen als kunstmest. Daarnaast bevat urine alle acht micronutriënten die planten nodig hebben om te groeien”, legt Kellner uit.

Bij de Water and Sanitation Association of Zambia (WASAZA) in Lusaka, waar hij gedetacheerd is, zette Kellner groentetuin op die gebruik maakt van urine van werknemers als meststof.

Kellner en zijn team werken aan een latrine die menselijke uitwerpselen en urine scheiden in twee componenten – urine en vaste materie – zodat ze verwerkt kunnen worden tot twee verschillende meststoffen. Het ‘kunstmestproducerend toilet’, zoals hij zijn systeem noemt, raakt nooit vol als het tegelijkertijd dienst doet als bemestingssysteem voor tuinen.

De urine vloeit naar een opslagtank met compressor en een klep, van waaruit het verzameld kan worden voor rechtstreeks gebruik als meststof, na verdunning. De vaste materie komt in een ondiepe kuil en wordt bedekt met aarde. Daar droogt het uit en wordt het geneutraliseerd, voordat het gebruikt kan worden als meststof.

Volgens een telling van de Zambiaanse regering uit 2000, heeft slechts 15 procent van de 1,8 miljoen huishoudens in Zambia een wc of VIP-latrine. De bouw van een kunstmestproducerend toilet kost op dit moment ruim 1200 euro. “De uitdaging is om het basisidee te realiseren voor een kwart van dat bedrag of minder”, zegt Kellner.

Aangezien een gezin gemiddeld 500 liter urine en 50 kilo feces per jaar produceert, kan een gezin met zes leden dat afval eenvoudig gebruiken om een tuin van duizend vierkante meter te bemesten. “Als we dit systeem kunnen populariseren, kunnen we de kosten van kunstmest voor kleine boeren sterk terugbrengen.”

BRON: MO*.be

boerenverstand.org

Wie linkt er zoal door naar mijn blogske? Ik zal het u wat regelmatiger gaan meedelen.
En op deze manier teruglinken.

Vandaag de website van Frank Verhoeven. Iemand wiens inbreng ik op foodlog.nl erg waardeer.

boerenverstand.org

Geen toekomst voor fair trade en korte keten: de Boerenbond vindt dat kleine boeren er beter de brui aan geven

We kunnen met pensioen, als het aan de Boerenbond ligt. Er is geen toekomst voor familiale landbouw.

Dood biggetje voor stadhuis

Voor het stadhuis van Geel is woensdagochtend een klein, dood varkentje gevonden. Bij het varken was ook een brief achtergelaten. Volgens de politie gaat het om een protestactie van boze boeren. Ze zijn kwaad omdat ze te weinig geld krijgen voor hun producten. Vooral uitlatingen van de voorzitter van de Boerenbond, dat kleine boeren er beter de brui aan geven, zijn blijkbaar in het verkeerde keelgat geschoten.

lees ik op geelfm.be

 

Ook op vilt.be (overgenomen uit de Gazet van Antwerpen) werd er over bericht

Op de stoep van het stadhuis van Geel werd woensdagochtend een dood big aangetroffen dat daar voor dag en dauw was achtergelaten door een anonieme landbouwer. Bij het kadaver een brief: “Hallo, ik ben Knorretje. Ik ben op zoek naar iemand die voor mij kan zorgen en mij eten kan geven. Mijn baas, de boer, kan dit niet meer”. “Een noodkreet”, zegt de burgemeester van Geel.

De melkboeren vragen aandacht voor hun problemen door melk uit te gieten over hun akkers. Maar ook heel wat varkensboeren werken al jaren onder de kostprijs en zitten door hun financiële reserves heen. In de brief vertelt het varkentje verder nog dat zijn boer al tevergeefs bij de overheden en de grootdistributie had aangeklopt. Dat Boerenbondvoorzitter Piet Vanthemsche deze week in Terzake aankondigde dat op termijn alleen grotere boeren kunnen overblijven, vormt kennelijk de spreekwoordelijke druppel.

Geelse burgemeester Frans Peeters (CD&V) is onder de indruk van de actie. “Ik beschouw het als een ernstige alarmkreet van een landbouwer wiens persoonlijke situatie dramatische vormen aanneemt. Luguber is het in mijn ogen niet, eerder begrijpelijk. Het gaat om een kleine boer die nu te horen krijgt dat er voor hem geen toekomst meer is in de sector”.

Volgens Peeters richt de boer zich niet tot de verkeerde instantie. “Hij maakt ons geen verwijten. Het is gewoon een stil protest”. Het dode dier werd meteen weggehaald. De politie stelde een pv op, maar de burgemeester wil niet dat er een klopjacht wordt gehouden op de dader. “De situatie is voor hem al erg genoeg”.