Archive for oktober 2009
TVL Nieuws – zaterdag 9 oktober 2009: “Fair Trade succes in Limburg”
Leerlingen van de Hotelschool in Hasselt stelden trots hun zelfgemaakte lekkernijen voor. Alles werd gemaakt met fairtradeproducten van de Oxfam Wereldwinkels.
De 7de jaars bakkerij aan de Hotelschool hebben voor dit schooljaar een mini-onderneming opgericht met de naam “sweet a fair“. Ze zullen al doende de idee van fair trade en het gebruiken van wereldwinkelproducten verspreiden over de Provincie Limburg.
Het gebak, de speculaas, de vlaaien en noem maar op zijn zo goed als voor de volle 100% gemaakt van eerlijke handelsproducten uit het zuiden en lokale boerenproducten uit het Hasseltse.
Karl Vannieuwkerke in de Morgen: oplossing melkcrisis ligt niet bij de Boerenbond of Europa, maar bij rechtstreekse relaties tussen boer en consument (zeg maar Regiofair :-)
“Respectlozer kan het niet”
Karl Vannieuwkerke nagelt melkcrisis aan schandpaal.
“Boeren hebben niet één dag het recht om lui te zijn, maar worden gedwongen om aanhoudend met verlies te produceren. Subsidies als betaalmiddel voor bezigheidstherapie. Respectlozer kan het niet, maar in dat stadium zijn we stilaan beland”. Dat schrijft sportjournalist Karl Vannieuwkerke, die ook eigenaar is van een boerderij, in een opiniestuk in De Morgen.
Vannieuwkerke woont met zijn gezin in landschappelijk waardevol gebied. Een al te chic label voor ‘de boerenbuiten’, zoals hij het zelf noemt. Zijn buren runnen een middelgroot landbouwbedrijf waar melkkoeien, vleesrunderen, bloemkolen en varkens tot voor kort de voornaamste bronnen van inkomsten vormden.
“De varkens gaan eruit”, kreeg Vannieuwkerke eind vorig jaar al te horen van zijn buurvrouw Marleen. “We steken eraan toe”. De VRT-journalist lachte schamper en geloofde haar niet, want boeren klagen altijd. Maar vandaag zijn de varkens wel degelijk weg. Vannieuwkerke weet intussen dat de productiekost voor varkensboeren 1,40 euro per kilogram bedraagt, terwijl ze slechts 1,08 euro uitbetaald krijgen.
“Grote winkelketens hebben geen schaamte om met slogans als ‘eerlijke prijs’ en ‘respect voor de leverancier’ klanten te winnen. Alsof fair trade enkel een Afrikaanse, Aziatische of Latijns-Amerikaanse aangelegenheid zou zijn. De prijsafspraken waarbij de tussenpersonen met de grootste winst gaan lopen, zijn een vorm van extreme decadentie, van het misprijzen voor het vele werk van Joris en Marleen, en hun zonen Stijn en Peter”, schrijft Vannieuwkerke.
“Als ik ’s morgens om halfzes het donsdeken nog eens diep over mijn ogen trek, hoor ik niet zelden het gezellige geronk van een van hun tractoren, die elke maand plichtsbewust moeten afbetaald worden. Als ik ’s avonds om halfelf nog snel wat mails check op de computer zie ik grote schapenogen, twinkelend in het licht van de koplampen van diezelfde tractoren, in de weide voor mijn bureau”, aldus de journalist.
Vannieuwkerke is naar eigen zeggen verrast door de stelling van Boerenbond-voorzitter Piet Vanthemsche dat een vaste melkprijs van veertig eurocent per liter een illusie is. “Als dit klopt, lijkt het begrip ‘partners in de keten’ synoniem te staan voor ‘dieven’. Het rollenspel van de grote supermarktketens met hun toeleveranciers is schimmig. Moeten we dan alles in dat macrobestel gaan zien. Komt er straks een verdieping bij op de polder?”
“Misschien moeten we de hoop op een Europese oplossing maar niet te fel koesteren en zelf de koe bij de horens vatten”, stelt Vannieuwkerke voor. “Als we als consument nu eens rechtstreeks bij de boer gaan inkopen. Eén liter verse volle melk voor de vastgeprikte prijs van 0,75 euro. Iedereen tevreden. De producent krijgt dubbel zoveel als nu en wij betalen minder dan de winkelprijs voor een nog verser product”.
Het beeld dat Vannieuwkerke is bijgebleven van de jongste boerenbetoging in Brussel is dat van de melkstraal die boer Benoit Hulin met de nodige hulp van zijn koe Margriet in de richting van de ordediensten spoot. “De agent draaide zijn hoofd weg en blokkeerde de geut verse volle melk met zijn wapenschild. Het kalf! Mond open en slikken. Dat had hij moeten doen. De landbouwers doen het al jaren omdat ze niet anders meer kunnen. Vive les paysans”.
Bron: De Morgen
marketingsuggesties – aflevering 4: “Leven van liefde en lucht” – over fair trade, ook naast de deur – 10 oktober 2009
koffiecampagne Oxfam Wereldwinkels - 1 procent minder voor de koffie-industrie is dubbel loon voor 1 miljoen boeren
Er was ooit een tijd dat de fairtraders de dingen durfden benoemen zoals ze waren. Men noemde hen toen geitenwollensokken dagdromers.
Vandaag leggen bedrijven als Starbucks of LIDL zich plat op de buik, om ook mee te mogen schuiven aan de fairtrade-feesttafel. Zelfs mega-slokoppen dromen mee in hun Max Havelaar-gekeurmerkte sokken.
Want aan tafel discussiëren fairtraders niet meer over het rollenspel van de grote supermarktketens met hun toeleveranciers, bijvoorbeeld.
En over hoe supermarktketens en Nestlees bij de Vlaamse zuivelproducent het licht uitdraaien, hoeft ook niet gediscussieerd.
“De strijd van boeren in Noord en Zuid op één lijn zetten is té kort door de bocht”
Dat zeggen de Wereldwinkels, en het is ook het standpunt van Max Havelaar.
We besteedden er hier al eerder uitgebreid aandacht aan.
Vraag is maar hoe lang ze zich dit soort gedrag en standpunten nog gaan kunnen blijven permiteren. Er roert zich immers iets…
Week van de Fair Trade: eigen boeren niet toegelaten?
De Belgische Vereniging voor Varkenshouders vroeg zich tijdens de Week van de FairTrade af:
Momenteel is er enkel Fairtrade met boeren aan de andere kant van de wereld, wat met ons, boeren uit eigen land???
zie persbericht d.d. 05/10/2009 : Fairtrade, ook naast de deur. Varkenshouderij in NOOD!
Deze vaststelling, daar is het hen om te doen:
Het is bovendien een frappante vaststelling dat de grote winkelketens op hun website pronken met slogans over een ‘eerlijke prijs’ en ‘respect voor de leverancier’, terwijl we intussen allemaal weten dat hiervan geen sprake is.
Lidl heeft reeds zijn website aangepast nadat de eerste geruchten hierover werden verspreid. Is dit geen vorm van fouterkenning?
Colruyt daarentegen beweert (zie De Standaard van zat 3/10) dat ze 15% meer betalen dan de gangbare prijs. Niets is minder waar, dit komt alvast niet bij de boer terecht!
Supermarkten knijpen de boeren wereldwijd dood.
Waar ze de boeren tussen hangen en wurgen laten zweven, noemen ze dat zelf fair trade.
Ze worden hiervoor uitgebreid gefeliciteerd en gehonoreerd door het keurmerk Max Havelaar.
Daarover dadelijk meer. Maar respectlozer kan het stilaan niet meer.
Karl Vannieuwkerke: “Respectlozer kan het niet”
“Grote winkelketens hebben geen schaamte om met slogans als ‘eerlijke prijs’ en ‘respect voor de leverancier’ klanten te winnen. Alsof fair trade enkel een Afrikaanse, Aziatische of Latijns-Amerikaanse aangelegenheid zou zijn.
De prijsafspraken waarbij de tussenpersonen met de grootste winst gaan lopen, zijn een vorm van extreme decadentie”
zie opiniestuk d.d. 09/10/2009 : “Respectlozer kan het niet”
Respectlozer kan het inderdaad niet.
Maareuh… de slagzin ‘Uit Respect’ tooide toch jarenlang de affiches van de Oxfam-Wereldwinkels?…
leven van liefde en lucht
Niemand leeft van liefde en lucht alleen.
Maar van liefdadigheid en gebakken lucht al helemaal niet.
Ooit waren fairtraders de enigen die het wilden of durfden opnemen tegen de krachten die de wereldmarkt genadeloos naar hun hand zetten.
Maar vandaag putten ze zich uit in er het stilzwijgen op na houden wanneer de problematiek van onze eigen boeren ter sprake komt.
Of geven een draai aan de waarheid.
Waarom hebben fairtraders als Oxfam-Wereldwinkels en Max Havelaar vandaag dan zo’n schrik van eerlijke handel met boeren in het Noorden?
De uitleg is zeer eenvoudig.
kiezen of delen
Supermarkten zullen nooit toelaten dat fairtraders hun imago te grabbel gaan gooien. Vlaamse boeren de fairtrade binnenloodsen is als het paard van Troje de supermarkten binnenloodsen. Dat zullen deze laatsten uiteraard nooit toestaan.
Kiezen of delen dus. Maar de supermarkten en andere voedselgiganten schudden wel de kaarten en bepalen steeds sterker de spelregels waaraan fair trade zich dient te houden, wil het haar plek in de rekken van de distributie behouden.
Steeds meer mensen stellen zich luidop de vraag of de fairtraders hun ziel niet aan het verkopen zijn aan centen en procenten.
oproep tot regiofair
De roep om regiofair zal steeds luider klinken. (Overigens net zo goed in het Zuiden als in het Noorden.)
Noodkreten als dewelke de Vereniging voor Varkenshouders of een Karl Vannieuwkerke slaken zijn immers terecht. Ze kennen nog geen container. Laat dat regiofair zijn.
Wat we precies verstaan onder regiofair leest u elders op de blog: ‘wat is regiofair?’.
regiofair of "hoe de krachten van fair trade en lokale korte keten te bundelen" 